ពលករខ្មែរមួយចំនួនធ្វើការនៅលើកោះមួយនៅប្រទេសថៃ ព្រួយបារម្ភពីសុវត្ថិភាព ដោយខ្លាចអាជ្ញាធរថៃចាប់ពួកគាត់ដាក់គុកនិងបញ្ជូនត្រឡប់ទៅកម្ពុជា ធ្វើឱ្យគ្មានការងារធ្វើ ដែលប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពគ្រួសារ។ ក្ដីបារម្ភនេះធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីមួយនេះអាជ្ញាធរថៃចាប់ខ្លួនពលករខ្មែរនៅលើកោះមួយរយៈនេះជាច្រើននាក់ដាក់គុក ដោយចោទប្រកាន់ពីបទធ្វើការងារនៅប្រទេសថៃដោយខុសច្បាប់។
ក្រុមពលករទាំងនោះធ្វើការនៅលើកោះឡាន(Lan) ស្ថិតនៅខេត្តឈុនបុរី(Chhunbori) ដែលមានចម្ងាយជាង១០០គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុងបាងកក(Bangkok)។ ពួកគេភាគច្រើនទៅធ្វើការជាមួយក្រុមគ្រួសារ ដោយអ្នកខ្លះបានយកកូនតូចៗទៅជាមួយផង ហើយមិនបានសិក្សារៀនសូត្រនោះទេ។
ពលការិនីមានស្រុកកំណើតនៅខេត្តព្រៃវែង លោកស្រី ហាន រំ ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីថា មួយរយៈនេះលោកស្រី រួមទាំងពលករខ្មែរផ្សេងទៀតដែលធ្វើការងារនៅលើកោះមួយនេះព្រួយបារម្ភខ្លាចអាជ្ញាធរថៃចាប់ដាក់គុក ហើយប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពគ្រួសារ ព្រោះបច្ចុប្បន្នពួកគាត់ធ្វើការបានប្រាក់ស្ទើរតែមិនគ្រប់ដោះស្រាយជីវភាព។ ស្ត្រីវ័យ៤៥ឆ្នាំរូបនេះ មានសមាជិកគ្រួសារចំនួន៥នាក់ ក្នុងនោះមានកុមារអាយុក្រោម៣ឆ្នាំចំនួន២នាក់ដែរ។ ពួកគេបានមកធ្វើការផ្នែកបោសសំអាតនិងនាំភ្ញៀវទេសចរណ៍ជិះទូកកម្សាន្តនៅជុំវិញកោះ ដោយបានប្រាក់ឈ្នួលប្រមាណ៩ពាន់បាតឬស្មើប្រហែល២៧០ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ លោកស្រី បន្តថា ពួកគាត់ធ្វើការភិតភ័យ ព្រោះអាជ្ញាធរថៃទើបតែចាប់ក្មួយលោកស្រីម្នាក់និងពលករខ្មែរ៤នាក់ទៀត បញ្ជូនទៅឃុំខ្លួននៅពន្ធនាគារនៅខេត្តឈុនបុរី ដោយចោទប្រកាន់ពីលួចធ្វើការងារក្នុងប្រទេសថៃដោយខុសច្បាប់។
លោកស្រី ហាន រំ៖ «ភ័យព្រួយថាឥឡូវហ្នឹងជីវភាពកំពុងតែខ្វះខាតទៅហើយ ឥឡូវហ្នឹងឃើញជាក់ស្ដែងនឹងភ្នែកទៅហើយ ដូចថាទៅសុំដើររកខ្ចីលុយបងប្អូន ដើម្បីទៅឱ្យបានមកវិញ សុខចិត្តឱ្យជំពាក់គេសិនទៅចុះឱ្យបានមនុស្សមកធ្វើការជួយរកគ្នា។ ដូចថាបានអីចឹងគឺអរដល់ពេលយកលុយទៅបង់គេហើយក៏គេមិនព្រម អីចឹងអារម្មណ៍ព្រួយខ្លាចទៅមិនដឹងបានអីបង់ធនាគារមិនដឹងបានអីចិញ្ចឹមប្រពន្ធកូន គឺព្រួយគ្រប់គ្នា»។
ពលករខ្មែរមួយគ្រួសារនេះមកធ្វើការងារនៅលើកោះឡានអស់រយៈពេលប្រមាណ៤ឆ្នាំហើយ ដោយសារជីវភាពក្រីក្រ ហើយគ្មានការងារធ្វើនៅក្នុងស្រុក។
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ពលករខ្មែរធ្វើការនៅលើកោះឡានម្នាក់ទៀត លោកស្រី ឈឿត វ៉ាត ថ្លែងថា គ្រួសារគាត់មានគ្នា៣នាក់ ធ្វើការបានប្រាក់ឈ្នួលសរុបជាង១ម៉ឺនបាត ឬស្មើប្រមាណ ៣០០ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ ប៉ុន្តែលោកស្រីបញ្ជាក់ថា ប្រាក់ទាំងនោះសន្សំបានតិចតួចផ្ញើទៅឱ្យសាច់ញាតិនៅកម្ពុជាដើម្បីសងបំណុលធនាគារនិងដោះស្រាយជីវភាព។ ស្ត្រីវ័យ៥២ឆ្នាំរូបនេះបន្ថែមថា ដូច្នេះប្រសិនបើប៉ូលិសចាប់ខ្លួនសមាជិកគ្រួសារណាម្នាក់នឹងប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់ជីវភាពរស់នៅ ពីព្រោះពួកគាត់គ្មានមុខរបរផ្សេងក្រៅអំពីធ្វើការនៅលើកោះមួយនេះទេ។ លោកស្រីបញ្ជាក់ថា សព្វថ្ងៃនេះពួកគាត់ព្រួយបារម្ភពីសុវត្ថិភាព ហើយនៅពេលប៉ូលិសថៃចុះឆែកឆេរម្ដងៗគ្រួសារលោកស្រីមិនហ៊ានប្រឈមមុខឡើយ ហើយតែងតែនាំគ្នារត់គេចទៅលាក់ខ្លួនក្នុងព្រៃមួយរយៈក្បែរកន្លែងស្នាក់នៅ រហូតប៉ូលិសចេញទៅវិញ ទើបពួកគាត់ត្រឡប់មកធ្វើការងារវិញ។
លោកស្រី ឈឿត វ៉ាត៖ «គេចាប់យើងទាល់តែមានលុយឱ្យគេ បើមិនមានក៏ មិនដឹងពេលណាគេឱ្យយើងចេញទៅ ហើយចេះតែខ្វល់ តែមិនដឹងធ្វើម៉េចចេះតែស៊ូៗទៅ។ តើគេចាប់យើងទៅមានលុយមានកាក់ណាផ្ញើទៅផ្ទះ ហើយខ្លួនយើងក៏នៅក្នុងគុកទៀត វាកាន់តែវែងឆ្ងាយហើយ»។
ចំណែកពលរដ្ឋមានស្រុកកំណើតនៅស្រុកបវេល ខេត្តបាត់ដំបង ឯណោះវិញ លោកស្រី ឈៀង ឈិន ថ្លែងថា បើទោះបីជាលោកស្រីមកធ្វើការងារស្របច្បាប់ក៏ដោយ ក៏លោកស្រីនៅតែព្រួយបារម្ភខ្លាចអាជ្ញាធរថៃចាប់ខ្លួនដដែល ហើយជារឿយៗនៅពេលប៉ូលិសថៃចុះឆែកឆេរ លោកស្រីតែងគេចខ្លួនរកកន្លែងសុវត្ថិភាពក្នុងព្រៃដូចពលករដទៃទៀតដែរ។ ស្ត្រីវ័យ៤៤ឆ្នាំរូបនេះ បញ្ជាក់ថា មូលហេតុដែលគាត់គេចខ្លួនកន្លងមក ដោយសារខ្លាចប៉ូលិសថៃសួរដេញដោលពីការធ្វើការងារនៅប្រទេសថៃ ដែលនាំឱ្យមានបញ្ហាដល់គាត់។
លោកស្រី ឈៀង ឈិន៖ណ«អីចឹងទៅចេះតែគេចប៉ូលិសទៅ ទោះបីខ្ញុំមានប៉ាសស្ព័រហើយក៏ខ្ញុំខ្លាចដែរ។ ខ្ញុំរត់ ខ្មែរៗយើងរត់ឡើងទៅខាងព្រៃៗឯណោះតម្រៀបជួរគ្នា ។បើសិនជាប៉ូលិសចាប់ទៅខ្មែរគឺខ្ញុំនៅខ្មែរអត់មានការងារធ្វើទេ ហើយសំខាន់គឺអត់មានលុយចិញ្ចឹមម៉ែទេ ម៉ែខ្ញុំគាត់ចាស់ហើយ ហើយខ្ញុំក៏អត់មានមុខរបរអីទេនៅខ្មែរនោះ»។
ក្ដីបារម្ភរបស់ពលករទាំងនេះ ធ្វើឡើងដោយសារកាលពីថ្ងៃទី៩ កញ្ញា អាជ្ញាធរថៃបានចាប់ខ្លួនពលករខ្មែរធ្វើការនៅកោះមួយនេះ ចំនួន៥នាក់ បញ្ជូនទៅដាក់គុកនៅខេត្តឈុនបុរី ប្រមាណ៣សប្ដាហ៍ រួចបញ្ជូនត្រឡប់ទៅកម្ពុជាវិញ ដោយសារពួកគេធ្វើការងារនៅប្រទេសថៃខុសច្បាប់។ ក្រុមពលករទាំងនោះឱ្យដឹងថា សព្វថ្ងៃមានពលករខ្មែរជិត១ពាន់នាក់ធ្វើនៅលើកោះមួយនេះ ក្នុងនោះពលករប្រហែល៨០ភាគរយធ្វើការងារខុសច្បាប់។ ក្រុមពលករអះអាងថា ពួកគាត់មិនចង់ការងារខុសច្បាប់នោះទេ ក៏ប៉ុន្តែប្រការនេះដោយសារការធ្វើឯកសារស្របច្បាប់មានភាពស្មុគស្មាញ ចំណាយពេលយូរនិងចំណាយប្រាក់ច្រើន ទើបពួកគាត់គ្មានលទ្ធភាពក៏សម្រេចចិត្តនាំគ្នាផ្សងព្រេងលួចធ្វើការងារខុសច្បាប់ ដើម្បីរកប្រាក់សងបំណុលធនាគារ និងដោះស្រាយជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនអាចទាក់ទងអធិការនគរបាលប៉ូលិសទីក្រុងប៉ាតាយ៉ា (Pattaya) ខេត្តឈុនបុរីដើម្បីសាកសួរសួរបញ្ហានេះបានទេនៅថ្ងៃទី១០ ខែតុលា។
ចំណែកមន្ត្រីស្ថានទូតខ្មែរប្រចាំនៅប្រទេសថៃ និងអ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ លោក កត្តា អ៊ន ក៏មិនទាក់ទងដើម្បីសុំអត្ថាធិប្បាយជុំវិញរឿងនេះបានដែរ។
ប៉ុន្តែកន្លងទៅ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន ម៉ាណែត មានប្រសាសន៍ថា ជារឿយៗមន្ត្រីរបស់លោកដែលប្រចាំការនៅក្រៅប្រទេស ជាពិសេសនៅប្រទេសថៃ (Thailand) កូរ៉េខាងត្បូង (South Korea) ជប៉ុន (Japan) និងម៉ាឡេស៊ី (Malaysia) តែងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសុខទុក្ខពលករខ្មែរចំណាកស្រុកតាមរយៈការអន្តរាគមន៍ផ្ដល់ជំនួយផ្លូវច្បាប់ ម្ហូបអាហារ និងផ្ដល់សេវាផ្សេងទៀត។
ទោះជាយ៉ាងណា ប្រធានផ្នែកប្រយុទ្ធប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្ស និងទេសន្តរប្រវេសក៍ នៃអង្គការសង់ត្រាល់ (Central) លោក ឌី ថេហូយ៉ា មានប្រសាសន៍ថា ពលករខ្មែរធ្វើការខុសច្បាប់នៅប្រទេសថៃប្រឈមនឹងអាជ្ញាធរថៃចាប់ដាក់គុកផង និងប្រឈមនឹងថៅកែកេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងពលកម្មផង។លោកបន្តថា ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះរដ្ឋាភិបាលខ្មែរគួរតែសម្របសម្រួលជាមួយរដ្ឋាភិបាលថៃ ឱ្យបញ្ចុះតម្លៃទិដ្ឋាការនិងសម្រួលធ្វើឯកសារស្របច្បាប់ដល់ពួកគេឱ្យបានឆាប់ និងក្នុងតម្លៃទាប។
លោក ឌី ថេហូយ៉ា៖ «អីចឹងបើគិតតម្លៃធ្វើឯកសារហ្នឹងវាថ្លៃណាស់ រហូតដល់ប្រាក់ឈ្នួលរបស់គាត់ពីរបីខែបានធ្វើឯកសារស្របច្បាប់នឹងបាន។ អីចឹងហើយធ្វើឱ្យគាត់ហ្នឹងជំពាក់អ្នកផ្ដល់កម្ចីឬមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុគាត់ត្រូវបង់ប្រចាំខែ ទី២គាត់ត្រូវហូបចុកផ្ទាល់ខ្លួន ទី៣គាត់ត្រូវផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសារកូនចៅអីផង អីចឹងវាធ្វើឱ្យគាត់ហ្នឹងខ្លាចរអាក្នុងការធ្វើ។អីចឹងហេតុផលទាំងអស់ហ្នឹងហើយដែលធ្វើឱ្យគាត់បាត់បង់នូវភាពស្របច្បាប់ ហើយធ្វើឱ្យគាត់រស់នៅក្នុងន័យជាអ្នកភ័យខ្លាច ហើយគាត់អាចនិយាយបានថាជាជនរងគ្រោះនៃវិបត្តិសង្គម»។
របាយការណ៍អង្គការសង់ត្រាល់ឱ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្នមានពលករខ្មែរធ្វើការស្របច្បាប់និងមិនស្របច្បាប់ជាង២លាននាក់នៅប្រទេសថៃ។ ក្នុងចំណោមពលករទាំងនោះមានអ្នកខ្លះត្រូវបានថៅកែបោកប្រាស់កម្លាំងពលកម្ម ដោយធ្វើការមិនបើកប្រាក់ឈ្នួលឱ្យ និងខ្លះទៀតត្រូវបានថៅកែវាយធ្វើបាបហើយប្ដឹងទៅសមត្ថកិច្ចថៃឱ្យចាប់ដាក់ពន្ធនាគារក៏មានដែរ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។
From ព័ត៌មានថ្មីៗ | RFA
via_IFTTT
0 Comments