ពលរដ្ឋជំរុញឱ្យរដ្ឋាភិបាលពង្រឹងគុណភាព សេវាសុខាភិបាលក្នុងស្រុក ដើម្បីកាត់បន្ថយការចំណាយ របស់ពលរដ្ឋទៅព្យាបាលជំងឺនៅក្រៅប្រទេស។ ពួកគាត់ថា ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ វិស័យសុខាភិបាលនៅកម្ពុជា ពុំសូវមានគុណភាពក្នុងការព្យាបាលឱ្យបានត្រឹមត្រូវ ករណីនេះ ឱ្យពលរដ្ឋភាគច្រើន ខ្លាចរអា និង អស់ជំនឿចិត្ត។ ជាពិសេស បញ្ហាកង្វះក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈ របស់បុគ្គលិកពេទ្យ ចំពោះអ្នកជំងឺ។
កង្វះគុណភាព ព្យាបាលជំងឺ ពុំបានត្រឹមត្រូវ នៅក្នុងស្រុក បានជំរុញឱ្យពលរដ្ឋភាគច្រើន ដែលមានជីវភាពសមរម្យ រាប់ចាប់តាំងពីមន្ត្រីរាជការ អ្នកជំនួញ អ្នកនយោបាយ និងពលរដ្ឋធម្មតា បានជ្រើសរើស សេវាព្យាបាលនៅក្រៅប្រទេស រួចមានប្រទេសថៃ វៀតណាម និងសិង្ហបុរី ជាដើម។ ពួកគាត់ថា បើទោះបី ជាការព្យាបាលនៅក្រៅប្រទេសចំណាយច្រើន លើការធ្វើដំណើរ ការស្នាក់នៅ និងថ្លៃព្យាបាលជំងឺក្ដី តែមានសុវត្ថិភាព ជាងព្យាបាលនៅកម្ពុជា។
អ្នកបកប្រែភាសា និងនាំប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ មកព្យាបាលជំងឺនៅប្រទេសថៃ លោក នរៈ ប៊ុនអេម ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីថា ជារៀងរាល់ថ្ងៃ លោកសង្កេតឃើញថា មានពលរដ្ឋខ្មែរជាច្រើន រួមមាន មន្ត្រីរាជការ អ្នកជំនួញ និងពលរដ្ឋធម្មតា ចន្លោះពី ៥០០នាក់ ទៅ១ពាន់នាក់ មកទទួលសេវាព្យាបាលជំងឺ នៅប្រទេសថៃ។ លោកថាតំបន់ដែលពលរដ្ឋខ្មែរ ចូលចិត្តទៅព្យាបាលជំងឺ គឺនៅទីក្រុងបាងកក និងខេត្តសុរិន្ទ។
លោកបញ្ជាក់ថា ការណ៍ដែលពលរដ្ឋខ្មែរចូលចិត្តមកព្យាបាលនៅប្រទេសថៃ ដោយសារតែ មានគុណភាពល្អ ជាងនៅកម្ពុជា។ ជាឧទាហរណ៍ លោកថា ជំងឺខ្លះ ពិនិត្យ នៅខ្មែរ តម្រូវឱ្យវះកាត់ ដែលត្រូវចំណាយថវិកា ចន្លោះពី ៤ពាន់ ដុល្លារ ទៅ៥ដុល្លារ ក៏ប៉ុន្តែ នៅប្រទេសថៃ មិនត្រូវវះកាត់នោះទេ គ្រាន់តែឱ្យថ្នាំលេប និងតាមដានជំងឺប្រចាំថ្ងៃ។ បន្ថែមពីនោះ លោកថា បុគ្គលិកពេទ្យថៃ ភាគច្រើននិយាយស្ដីគោរព និង ផ្ដល់តម្លៃដល់អ្នកជំងឺ បូករួមនឹងបរិវេណក្នុងមន្ទីរពេទ្យមានអនាម័យល្អ ដែលធ្វើឱ្យ អ្នកជំងឺភាគច្រើនមានអារម្មណ៍ល្អ ក្នុងការសម្រាកព្យាបាល។
លោក នរៈ ប៊ុនអេម៖ «ទាក់ទងឆ្អឹង ឬទាក់ទងវះកាត់ ពេទ្យធំៗ នៅភ្នំពេញវះហើយអត់ជោគជ័យហើយប៉ះពាល់សុខភាពអីផ្សេងៗទៀត ហើយក៏បញ្ជូនមកប្រទេសថៃ ដើម្បីវះកាត់ កែសម្រួលឱ្យស្អាតវិញអ៊ីចឹងទៅ។ អ៊ីចឹង ប្រព័ន្ធពេទ្យស្រុកយើងខ្វះខាតច្រើន។ បើពេទ្យតាមខេត្តគឺចប់ហ្មង ឧបករណ៍អត់មាន រហូតដល់ថ្នាំពេទ្យអត់សូវមានទៀត»។
រីឯពលរដ្ឋម្នាក់ទៀត រស់នៅ ស្រុកព្រះនេត្រព្រះ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ លោកស្រី ឈឿន ស្រីនុត ថា នៅពេលដែលលោកស្រី ធ្វើដំណើរមកព្យាបាលជំងឺនៅប្រទេសថៃ តាមច្រកទ្វារព្រំដែនអន្តរជាតិ អូរស្មាច់ ខេត្តឧត្តរមានជ័យ លោកស្រីសង្កេតឃើញថា មានពលរដ្ឋខ្មែរ រាបរយនាក់ មកព្យាបាលជំងឺនៅខេត្តសុរិន្ទ ។ លោកស្រីសម្រាក ព្យាបាលជំងឺ នៅមន្ទីរពេទ្យឈ្មោះថា«មន្ទីរពេទ្យ រួមផែត ម៉អាណាន់»ស្ថិតនៅក្រុងសុរិន្ទ។ លោកស្រី ឱ្យដឹងថា អ្នកជំងឺភាគច្រើននៅទីនេះ សម្បូរពលរដ្ឋខ្មែរ មកពីភ្នំពេញ បាត់ដំបង ពោធិ៍សាត់ និងខេត្តសៀមរាបជាដើម។
លោកស្រីសម្រេចមកព្យាបាលជំងឺនៅខេត្តសុរិន្ទ ដោយសារតែមាន ជំងឺស្ត្រីរាំរ៉ៃ ៣ឆ្នាំ មកហើយ បានព្យាបាលនៅខ្មែរ អស់ជិត១ម៉ឺនដុល្លារ តែពុំជាសះស្បើយ។ ក្រោយមកនៅដើម ឆ្នាំ២០២៤ លោកស្រី ទៅព្យាបាលនៅសុរិន្ទ រហូតដល់មកដល់ពេលនេះ លោកស្រី អាចហូបបាយបានច្រើន និងមានកម្លាំង ល្អជាងមុន។ លោកស្រី ស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាល ពង្រឹង គុណភាព សុខាភិបាល នៅក្នុងស្រុកឱ្យបានល្អ ដើម្បីផ្ដល់ ទំនុកចិត្តដល់ពលរដ្ឋទូទៅ ហើយជួយកាត់បន្ថយការចំណាយរបស់ពលរដ្ឋ មិនចាំបាច់ទៅព្យាបាលនៅក្រៅប្រទេស។
លោកស្រី ឈឿន ស្រីនុត៖ «ឃើញគេនិយមមកច្រើន គេនិយមមកតាមគ្នីគ្នា។ ឃើញបងប្អូននៅខាងសៀមរាបនោះ គាត់មកព្យាបាល១យប់១ម៉ឺនបាតជាង(ជាង៣០០ដុល្លារ) ហើយពេលគេវះកាត់ ប្រមាណ៣ ទៅ៤សែន (៤ ទៅ៥ ពាន់ដុល្លារ)។ ចង់ឱ្យព្យាបាល នៅស្រុកខ្មែរជាង មិនចង់ឱ្យមកស្រុកគេ ព្រោះមកព្យាបាលនេះល្បីតាមគ្នា។ ថ្ងៃខ្លះ (ពលរដ្ឋខ្មែរ) មកដល់យប់ពេញៗ (មន្ទីរពេទ្យ»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី ពុំអាចទាក់ទងរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាល លោក ឈាង រ៉ា និងប្រធានអង្គភាពអ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាល លោក ប៉ែន បូណា ដើម្បីឆ្លើយតបជុំវិញរឿងនេះបានទេ នៅថ្ងៃទី១២ ខែ កញ្ញា ដោយហៅទូរស័ព្ទ ចូលតែគ្មាន អ្នកទទួល។
កាលពីថ្ងៃទី១១ កញ្ញា រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាល លោក ឈាង រ៉ា លើកឡើងថា កាលពីឆ្នាំ២០២៣ មាន ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរបាន ទៅរកសេវាព្យាបាលជំងឺនៅប្រទេសជិតខាងចន្លោះពី ២០ម៉ឺន ទៅ២៥ម៉ឺននាក់។ លោកថា ករណីនេះ ប្រហែលជាពលរដ្ឋពេញចិត្តទៅលើការយកចិត្តទុកដាក់របស់បុគ្គលិកពេទ្យ ឬអាចពួកគាត់ចង់បានបទពិសោធន៍ថ្មីក្នុងការព្យាបាល។ ទោះជាយ៉ាងណា លោកមិនបានបញ្ជាក់នោះទេថា តើប្រទេសណាខ្លះដែលប្រជាពលរដ្ឋនិយមទៅ ប្រើប្រាស់សេវាព្យាបាលជំងឺច្រើនជាងគេនោះទេ។
បុគ្គលិកពេទ្យឯកជនមួយកន្លែង នៅភ្នំពេញ កញ្ញា សំ ស្រីណែត លើកឡើងថា បើប្រៀបធៀប គុណភាពព្យាបាលជំងឺ រវាងខ្មែរ និង ប្រទេសជាតិខាង ដូចជាថៃ ឬវៀតណាម ជាដើមនោះ គឺសេវាព្យាបាលនៅក្នុងស្រុកយើង ពុំអាចប្រៀបធៀបបាននោះទេ ព្រោះសេវាព្យាបាលនៅក្នុងស្រុក នៅមានកម្រិតនៅឡើយ ជាពិសេសឧបករណ៍ទំនើបៗពុំសូវមាន។
កញ្ញាថា ករណីនេះ គឺ ជាហេតុដែលពលរដ្ឋខ្លះ គ្មានជំនឿចិត្ត ក្នុងការពារព្យាបាលក្នុងស្រុក ហើយទៅព្យាបាលនៅក្រៅប្រទេស ជាពិសេស ប្រភេទជំងឺធំៗ ដែលត្រូវវះកាត់ និងជំងឺប្រចាំកាយរ៉ាំរ៉ៃ ជាដើម ត្រូវការចំណាយ ថវិកាច្រើន។
កញ្ញា សំ ស្រីណែត៖ «នៅខាងក្នុងយើង ការព្យាបាលអីល្អដូចគ្នា គ្រាន់ថា សេវាកម្ម យើងមិនសូវបាន ល្អដូចនៅក្រៅប្រទេសទេ ទោះជានៅ ខាងឯកជនក៏ដោយ»។
អ្នកជំនាញផ្នែកសុខភាព លោកវេជ្ជបណ្ឌិត គួច ម៉េងលី ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីថា មូលហេតុដែល មន្ទីរពេទ្យនៅប្រទេសជិតខាង នៅតែស្រូបទាញអ្នកជំងឺពីកម្ពុជា ដោយសារគ្រូពេទ្យនៅក្រៅប្រទេស ផ្ដល់សេវាកម្មបែបទន់ភ្លន់ រួសរាយ ប្រើប្រាស់សម្ភារៈទំនើប និងមានអនាម័យ រួមទាំងមានបច្ចេកទេសព្យាបាលច្បាស់លាស់។
លោកយល់ឃើញថា ដើម្បីឱ្យការព្យាបាលនៅក្នុងស្រុកមានជំនឿទុកចិត្តពីពលរដ្ឋ គឺត្រូវការពេលច្រើនបន្ថែមទៀត ទាំងការអប់រំ និងការសាងសង់ឱ្យមានហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ឬមន្ទីរពេទ្យដែលមានបំពាក់ឧបករណ៍ទំនើប។
វេជ្ជបណ្ឌិត គួច ម៉េងលី៖ «បើយើងមានពេទ្យល្អច្រើន នៅក្នុងប្រទេសខ្លួនឯង ហើយមានជំនាញគ្រប់មុខ ហើយសេវាកម្ម មានវិជ្ជាជីវៈច្បាស់លាស់ គេនឹងនៅ។ ប៉ុន្តែ យើងនៅមានកម្រិត គេហៅថា តាំងពីវិជ្ជាជីវៈ សេវាកម្មថ្លៃថ្នូរ អនាម័យ ហើយអ្នកឯកទេសច្បាស់លាស់ យើងនៅមានកម្រិត។ ដូច្នេះហើយ! ធ្វើឱ្យអ្នកមានថវិកា អ្នកមានជម្រើស គេនៅតែទៅ(ព្យាបាល)ប្រទេសក្រៅអ៊ីចឹង»។
មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិល និងពលរដ្ឋ ស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាគួរតែកែប្រែវិស័យសុខភាពសាធារណៈ និងពង្រឹងក្រមសីលធម៌របស់បុគ្គលិកសុខាភិបាលឲ្យល្អថែមទៀត ព្រោះមានពលរដ្ឋច្រើន រិះគន់លើប្រព័ន្ធព្យាបាលសុខភាពរបស់បុគ្គលិកពេទ្យ ដែលប្រើអាកប្បកិរិយាមិនល្អ កន្លែងខ្លះគុណភាពព្យាបាលក៏មិនទាន់ប្រសើរ។ ពួកគាត់ថា ករណីនេះ គឺជាក្ដីបារម្ភ ដែលធ្វើឱ្យពលរដ្ឋចំណាយថវិកាផ្ទាល់ខ្លួនច្រើន ហើយចំណែក ពលរដ្ឋដែល ពុំមានលទ្ធភាព បែរជាយកជីវិតទៅប្រថុយជាមួយនឹងពេទ្យក្នុងស្រុក ដែលពុំសូវមានវិជ្ជាជីវៈត្រឹមត្រូវ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។
From ព័ត៌មានថ្មីៗ | RFA
via_IFTTT
0 Comments