មុខ​របរ​ដាល់​អំបុក​របស់​កសិករ​ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង

By , Comment
Share on Facebook Tweet on Twitter
 ពលរដ្ឋ​អ្នក​ប្រកប​របរ​ដាល់អំបុក​នៅ​ភូមិ​ត្រពាំងឫស្សី ឃុំ​ព្រៃមូល ស្រុក​រលាប្អៀរ ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង។ រូបថត​ថ្ងៃ​ទី​៩ ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៦ RFA/Chin Chetha

ដោយ ជិន ជេដ្ឋា RFA 2016-11-10

អំបុក​ធ្វើ​ពី​ស្រូវ​ខ្សាយ ឬ​ស្រូវ​ដំណើប គឺ​ជា​ប្រភេទ​ចំណី​មាន​រសជាតិ​ឈ្ងុយ​ឆ្ងាញ់ ហើយ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​នៅ​តែ​ពេញ​និយម​ទទួល​ទាន ជា​ពិសេស​នៅ​រដូវ​បុណ្យ​អុំទូក ​បណ្ដែត​ប្រទីប សំពះ​ព្រះខែ និង​អក​អំបុក។ បច្ចុប្បន្ន​កសិករ​ភាគ​ច្រើន​បោះបង់​ការ​ដាល់​អំបុក​ហូប​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ស្រប​ពេល​អ្នក​ផលិត​អំបុក​លក់​ក៏​មាន​តិច ប៉ុន្តែ​កសិករ​ខ្លះ​នៅ​ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង នៅ​តែ​ឆ្លៀត​ចាប់​យក​មុខ​របរ​ដាល់​អំបុក​លក់។

កសិករ​ជិត ១០​គ្រួសារ រស់​នៅ​ភូមិ​ត្រពាំងឫស្សី ឃុំ​ព្រៃមូល ស្រុក​រលាប្អៀរ ឋិត​នៅ​ភាគ​ខាង​លិច​ទី​រួម​ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង ចម្ងាយ​ជាង ១០​គីឡូម៉ែត្រ កំពុង​មមាញឹក​ដាល់​អំបុក​លក់។ កសិករ​អះអាង​ថា មុខ​របរ​ដាល់​អំបុក​នៅ​ដើម​រដូវ​ច្រូត​កាត់​ឆ្នាំ​នេះ​បាន​កាក់​កប​គួរ​សម ដោយសារ​លក់​ដាច់ និង​មាន​ម៉ូយ​រង់ចាំ​ទិញ​យក​ទៅ​លក់​បន្ត​រាល់​ថ្ងៃ ក្នុង ១​កំប៉ុង​តម្លៃ ១.៥០០​រៀល ឬ​ថោក​ជាង​នេះ​ទៅ​តាម​ប្រភេទ​អំបុក។

កសិករ​ម្នាក់​ដែល​ដៃ​ស្ដាំ​រវល់​លីង​ស្រូវ ចំណែក​ដៃ​ឆ្វេង​កាន់​ឈើ​ឆ្កៀស​អំបុក​ក្នុង​ត្បាល់ ដែល​ប្ដី និង​កូន​ប្រុស​ជា​អ្នក​ជាន់ លោកស្រី ហ៊ុន ឃៀម មាន​ប្រសាសន៍​ថា ក្នុង​ចំណោម​កសិករ ៧​គ្រួសារ​ដែល​កំពុង​ប្រកប​របរ​បុក​អំបុក​លក់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​ត្រពាំងឫស្សី គឺ​មាន​តែ​គ្រួសារ​លោកស្រី​ទេ​ដែល​ចាប់​ផ្ដើម​ប្រកប​មុខ​របរ​នេះ​មុន​គេ។ រយៈ​ពេល​ជាង​ពីរ​ខែ គឺ​ចាប់​ពី​ដើម​ខែ​តុលា ដល់​ដើម​ខែ​ធ្នូ នៃ​ឆ្នាំ​នីមួយៗ ប្ដី​ប្រពន្ធ ព្រម​ទាំង​កូន​ប្រុស​របស់​គាត់​ម្នាក់ អាច​ដាល់​អំបុក​លក់​បាន​ប្រាក់​យ៉ាង​តិច​មួយ​លាន​រៀល​ដោយ​ឆ្នាំ​ខ្លះ​គាត់​មាន​កម្លាំង​ធ្វើ​បាន​ច្រើន​លុយ​ក៏​បាន​ច្រើន​ទៅ​តាម​នោះ​ដែរ តែ​បច្ចុប្បន្ន​កម្លាំង​កាន់​តែ​យ៉ាប់៖ «ពិបាក​ដែរ​ជាន់​ហត់ លីង​ក៏​យ៉ាប់ ឈឺ​ចង្កេះ​ឈឺ​អ៊ីចឹង​ទៅ! កាល​ពី​ដើម​ឡើយ​ខ្ញុំ​រស់​នៅ​ព្រៃវែង ដល់​ហើយ​ខ្ញុំ​មក​ទិញ​ដី​គេ​រស់​នៅ​ហ្នឹង​ទៅ ខ្ញុំ​ចាប់​ផ្ដើម​ជាន់​អំបុក​អ៊ីចឹង​ទៅ។ ទីផ្សារ​ខ្ញុំ​មិន​ដែល​ទៅ​លក់​ផង ខ្ញុំ​លក់​នៅ​តែ​ផ្ទះ ហើយ​ជួនកាល​ទៅ​លក់​នៅ​តាឡូ»។


លោកស្រី ហ៊ុន ឃៀម បញ្ជាក់​ថា សព្វថ្ងៃ​គ្រួសារ​គាត់​មាន​ដី​ស្រែ​ប្រហែល​កន្លះ​ហិកតារ​ធ្វើ​ស្រូវ​ធ្ងន់​ស្រាប់​ទុក​ហូប​ប្រចាំ​ឆ្នាំ ចំណែក​ស្រូវ​ដែល​យក​មក​បុក​អំបុក​រាល់​ថ្ងៃ គឺ​លោកស្រី​ទិញ​ពី​អ្នកភូមិ។ ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​គាត់​ដាល់​អំបុក​អស់​ស្រូវ​ប្រមាណ ៤០​គីឡូក្រាម ហើយ​រយៈ​ពេល​បី​ថ្ងៃ ឬ​មួយ​សប្ដាហ៍​ម្ដង​គាត់​ត្រូវ​ចំណាយ​លុយ​ចន្លោះ​ពី ៥​ម៉ឺន ទៅ ២០​ម៉ឺន​រៀល ដើម្បី​ទិញ​ស្រូវ​មក​ដាល់​អំបុក​មិន​ដែល​ខាន​ឡើយ។

ពលរដ្ឋ​នៅ​ភូមិ​ត្រពាំងឫស្សី ឃុំ​ព្រៃមូល ស្រុក​រលាប្អៀរ ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង ដាល់​អំបុក​លក់ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​៩ ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៦។ RFA/Chin Chetha

ក្រុម​កសិករ​ដាល់​អំបុក​លក់​អះអាង​ថា ក្នុង​មួយ​រដូវ​គេ​អាច​ដាល់​អំបុក​អស់​ស្រូវ​ចន្លោះ​ពី ៨០០​គីឡូក្រាម ទៅ​ពីរ​តោន ដោយ​ស្រូវ​ទាំង​នោះ​ជា​ប្រភេទ​ស្រូវ​ស្រាល​ទុំ​ដើម​ដៃ ដូចជា​ពូជ​ស្រូវ​ផ្ការំដួល ផ្កាម្លិះ ឬ​ស្រូវ​ដំណើប ជាដើម។ កសិករ​បាន​ប្ដូរ​ទម្លាប់​ពី​បុក​នឹង​អង្រែ​ជាមួយ​ត្បាល់​ឈើ មក​ជាន់​ត្បាល់​ក្ដឿង​ជំនួស​វិញ ព្រោះ​អំបុក​ដែល​ជាន់​ដោយ​ត្បាល់​ក្ដឿង​សំប៉ែត​ល្អ ហើយ​ដាក់​ស្រូវ​បាន​ច្រើន​ក្នុង​ម្ដងៗ។

ចំណែក​កសិករ​ដាល់​អំបុក​លក់​នៅ​ភូមិ​ត្រពាំងឫស្សី ម្នាក់​ទៀត លោក ឡេង យ៉ាន ឲ្យ​ដឹង​ថា ការ​ដាល់​អំបុក​នឹង​ត្បាល់​ក្ដឿង​ឆាប់​ហើយ និង​មាន​គុណភាព​ល្អ​ជាង​បុក​ត្បាល់​ឈើ​ដោយ​អង្រែ​ពីរ ព្រោះ​ត្បាល់​ជាន់ ឬ​ត្បាល់​ក្ដឿង​ជា​ប្រភេទ​ឈើ​មិន​មែន​ថ្ម​ដូច​ពី​សម័យ​មុន​ដែល​អាច​បែក​កម្ទេច​ថ្ម​ចូល​អំបុក។ ចំពោះ​រសជាតិ​អំបុក​ឆ្ងាញ់ ឬ​មិន​សូវ​ឆ្ងាញ់ គឺ​អាស្រ័យ​លើ​ប្រភេទ​ស្រូវ​ដែល​យក​មក​ដាល់៖ «អូ! អា​ហ្នឹង​ជា​ជំនាញ​តាំង​ពី​ដូនតា​មក​ចេះ​តៗ​គ្នា។ បុក​ពី​ស្រូវ​ផ្កា​រំដួល​ថ្មីៗ មាន​រសជាតិ​ឈ្ងុយឆ្ងាញ់។ តាម​យើង​បុក​ទេ បើ​យើង​ខ្ញុំ​ទៅ​បាន​មួយ​ពាន់​ដុល្លារ។ ពីរ​បី​លាន (រៀល)។ ឥឡូវ​ស្រួល​ចេះ ពី​មុន​បុក​ប៉ះ​ដៃ បុក​យូរ​ៗ​ទៅ ពង​ដៃ​ឈាម​រហេមរហាម​តាម​ម្រាម​ដៃ ឥឡូវ​យើង​ប្រើ​ត្បាល់​ជាន់​ម្ដង វា​ស្រួល​អ៊ីចឹង»។

លោក ឡេង យ៉ាន ថា លោក​ចង់​អភិរក្ស​នូវ​ទំនៀមទម្លាប់​បុក​អំបុក​ដែល​មាន​តាំង​ពី​បុរាណ​នេះ តាម​ទ្រង់​ដើម​ដោយ​ប្រើ​អំបែង​ក្អម​លីង​គ្រាប់​ស្រូវ និង​ប្រើ​ត្បាល់​ឈើ​ខ្ពស់​បុក​ដោយ​មនុស្ស​ពីរ ឬ​បី​នាក់​កាន់​អង្រែ​ដោយ​ផ្ទាល់។ ប៉ុន្តែ​បើ​លោក​នៅ​តែ​អនុវត្ត​តាម​ចាស់​បុរាណ​នោះ លោក​នឹង​មិន​អាច​ដាល់​អំបុក​បាន​លក់​នោះ​ទេ ព្រោះ​ការ​ដាល់​អំបុក​នឹង​អង្រែ​ដៃ​អាច​ពងបែក​ដៃ ហើយ​ចំណាយ​ពេល​យូរ។

ពលរដ្ឋ​នៅ​ភូមិ​ត្រពាំងឫស្សី ឃុំ​ព្រៃមូល ស្រុក​រលាប្អៀរ ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង ច្រូត​ស្រូវ​សម្រាប់​ដាល់​អំបុក​លក់ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​៩ ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៦។ RFA/Chin Chetha

ពលរដ្ឋ​ម្នាក់​រស់​នៅ​ក្រុង​កំពង់ឆ្នាំង ដែល​និយម​ហូប​អំបុក គឺ​លោកស្រី ជា ស៊ីថា មាន​ប្រសាសន៍​ថា អំបុក​ស្រូវ​ចាស់ និង​អំបុក​ស្រូវ​ថ្មី​ខុស​គ្នា​ទាំង​តម្លៃ និង​រសជាតិ។ លោកស្រី​រំលឹក​ថា កាល​ពី​នៅ​ក្រមុំ​លោកស្រី​ធ្លាប់​ដាល់​អំបុក​ហូប​ខ្លួន​ឯង​ញឹកញាប់ ប៉ុន្តែ​អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​នេះ លោកស្រី​មិន​ដែល​ដាល់​អំបុក​ខ្លួន​ឯង​ហូប​នោះ​ទេ ព្រោះ​នៅ​រដូវ​អំបុក​លោកស្រី​តែងតែ​ទិញ​ពី​ផ្សារ​មក​ហូប៖ «អត់​ដឹង​ថា គេ​បុក​ស្រូវ​អី គ្រាន់​តែ​ដឹង​ថា អំបុក​ស្រូវ​ចាស់ អា​អំបុក​ស្រូវ​ចាស់​ហ្នឹង​ហើយ​អត់​សូវ​ឆ្ងាញ់ ហើយ​លក់​ក៏​ធូរ​ថ្លៃ​ដែរ បើ​អា​នោះ​ពីរ​ពាន់ (អំបុក​ស្រូវ​ថ្មី) អា​នោះ​តែ ១.២០០​រៀល​អី​ទេ។ បើ​ខែ​អក​អំបុក​ថ្លៃ​ណាស់ ឡើង​មួយ​កំប៉ុង ២.៥០០​រៀល ឬ ៣​ពាន់​រៀល​ណោះ»។

អ្នក​ទិញ​អំបុក​ពី​ផ្សារ​ទៅ​ហូប ឬ​យក​ទៅ​ធ្វើ​ពិធី​សែន​ព្រះខែ ត្អូញត្អែរ​ថា អំបុក​ខ្លះ​មាន​ក្លិន​ផ្អួរ និង​រឹង​មិន​ឈ្ងុយ​ប្រហើរ​ដូច​ជា​អំបុក​ស្រូវ​ថ្មី​ដែល​គេ​ទើប​ច្រូត​ពី​ក្នុង​ស្រែ​លាយ​គ្រាប់​ស្រូវ​ទុំ​ខ្លះ និង​ខ្ចី​ខ្លះ​យក​ទៅ​ដាល់​ភ្លាមៗ​នោះ​ទេ។ ពលរដ្ឋ​ថា អ្នក​ដាល់​អំបុក​លក់​ខ្លះ​ក៏​បន្លំ​ភ្នែក​អ្នក​ទិញ​ដែរ ដោយ​យក​ស្លឹក​ត្នោត ឬ​ស្លឹក​តយ​ទៅ​ដាល់​ជាមួយ​អំបុក​ឲ្យ​ចេញ​ពណ៌​ខៀវ​លើ​អំបុក ដើម្បី​បន្លំ​ថា ជា​អំបុក​ស្រូវ​ថ្មី។

ទោះជា​យ៉ាង​ណា​អាជីវករ និង​ជា​អ្នក​ដាល់​អំបុក​ផ្ទាល់ លោក ឡេង យ៉ាន បញ្ជាក់​ថា កសិករ​ផលិត​អំបុក​នៅ​ភូមិ​ត្រពាំងឫស្សី មិន​រក​ស៊ី​បន្លំ​ភ្នែក​អ្នក​ទិញ​នោះ​ទេ ហើយ​អ្នក​ទិញ​ភាគ​ច្រើន​ក៏​ស្គាល់​ប្រភេទ​អំបុក​ស្រូវ​ថ្មី ឬ​ស្រូវ​ចាស់​ដែល​គេ​ត្រាំ​ទឹក​មុន​យក​ទៅ​ដាល់​ជា​អំបុក។ លោក​ថា អំបុក​របស់​អ្នក​ភូមិ​ចាប់​ផ្ដើម​មាន​វត្តមាន​នៅ​លើ​ទីផ្សារ និង​ដាក់​លក់​តាម​មុខ​ផ្ទះ​តែ​រយៈ​ពេល​ប្រហែល​ពីរ​ខែ​ប៉ុណ្ណោះ៕

From KI Media - Khmer Intelligence
via_IFTTT

Author

author
Sotheavy royalsRealase at

ប្រភពព័ត៌មានពី|RFA|VOA|RFI|KImedia|and mores.

0 Comments